ห้องนั่งเล่น ควรมีรูปทรงปกติ เช่น สี่เหลี่ยมผืนผ้า มุมที่ผิดปกติควรอำพรางโดยต้น ไม้หรือเฟอร์นิเจอร์
ไม่ควรมีคานโผล่ที่เพดาน
อย่าให้ใครนั่งใต้คานโดยตรง
พื้นห้องนั่งเล่นควรราบเรียบหรือปูพรมทับ ทั้งไม่ควรต่ำกว่าส่วนอื่นๆของบ้าน ถ้าห้องนั่งเล่นมีลักษณะจมลง ให้ดึงชี่ที่จม ขึ้นบนด้วยแขวนกระถางต้นไม้และการให้แสงสว่างที่เพดาน
ห้องนั่งเล่นต้องมีแสงสว่างและอากาศธรรมชาติอย่างเพียงพอ แต่ต้องไม่มีประตูหน้าต่างมากเกินไป
การตั้งวางเฟอร์นิเจอร์ ไม่ควรขัดขวางการสัญจรจากประตู การมีเฟอร์นิเจอร์มากเกินไป จะทำให้ห้องระเกะระกะด้วยข้าวของ มันยังขัดขวางการไหลเวียนของชี่อีกด้วย
ถ้ามีเสากลางห้อง ควรติดนาฬิกาหรือแขวนรูปภาพ เพื่อลดความเด่นของเสา
สีของห้องนั่งเล่นควรมีความกลมกลืนกัน
ถ้าทิวทัศน์ที่ไม่สบายตา ปรากฏที่หน้าต่างห้องนั่งเล่น เราสามารถปลูกต้นไม้ที่กะบะสำหรับวางกระถางต้นไม้นอกหน้าต่าง วิธีนี้จะทำให้ชี่ของห้องมีชีวิตชีวาขึ้นมา
ถ้ามีภาพทิวทัศน์อันงดงามนอกหน้าต่าง เราสามารถ นำมันเข้ามาอยู่ในห้องได้โดยติดกระจกเงาไว้ในตำแหน่งที่เหมาะสม
โต๊ะหนังสือ
เก้าอี้ของโต๊ะหนังสือไม่ควรอยู่ใต้คาน ชี่ที่กดดันจะทำให้ความคิดสับสน
ไม่ควรมีประตูอยู่หลังโต๊ะหนังสือ มันจะรบกวนสมาธิ
เก้าอี้ของโต๊ะหนังสือ ไม่ควรถูกลมเป่าจากเครื่องปรับอากาศหรือพัดลมไฟฟ้า มันไม่เพียงทำให้สมาธิวอกแวกเท่านั้น ยังทำให้สุขภาพไม่ดีอีกด้วย
มีข้อสังเกตว่า กฎเหล่านี้สามารถใช้ประยุกต์กับโต๊ะทำงานได้ด้วย
