ประเทศจีนมีอารยธรรมเก่าแก่ เรียกว่าอารยธรรมลุ่มแม่น้ำฮวงโห ซึ่งถือเป็นแม่น้ำที่ยาวที่สุดในประเทศจีน มีกำเนิดจากมณฑลกานซู่ ที่ราบสูงชิงไห่ ไหลลงสู่มณฑลซ่านซี ขึ้นไปมองโกลเลีย และไหลลงมายังมณฑลเหอหนาน เลี้ยวลดคดเคี้ยวผ่านจากทิศตะวันตกไปสู่ทิศตะวันออก ลงสู่ทะเลเหลือง มหาสมุทรแปซิฟิก วัฒนธรรมจีนได้กำเนิดและขยายจากลุ่มน้ำนี้ทั้งสิ้น
ผู้ให้กำเนิด คือ ชนชาติฮั่น ในความหมายเดิมของฮั่น คือ แม่น้ำสวรรค์หรือทางช้างเผือก (เมื่อไม่สามารถสืบค้นต้นน้ำของฮวงโหได้ จึงอุปมาว่าน้ำนี้ไหลมาแต่ทางช้างเผือกหรือสวรรค์ แล้วจึงเรียกตัวเองว่า ฮั่น คือผู้ที่อยู่ในลุ่มแม่น้ำของสวรรค์) ดังนั้นจึงสรุปว่าประมาณ 5000 ปีก่อนนั้น ชาวจีนอาศัยอยู่ที่ต้นน้ำฮวงโห แล้วจึงค่อยอพยพตามลำน้ำนี้สู่ทิศตะวันออก ซึ่งก็จะต้องเผชิญกับชนชาติเผ่าต่างๆ มีการขับไล่กันบ้าง ทำสงครามบ้าง ยึดครองบ้าง
ในช่วงแรกนั้นยังไม่มีการปกครองในรูปของประเทศ แยกกันอยู่เป็นหมู่เหล่า ต่างหมู่ต่างปกครองกันเอง ตามตำนานเล่าสืบต่อกันมาว่าจักรพรรดิ์นามว่า สุ่ยยิ่น เป็นผู้ที่ริเริ่มใช้หินไฟ (ยุคเหล็ก ยุคไฟ) มีการสอนชาวบ้านให้ตีหินไฟ หรือสีไม้ให้เกิดไฟ และหุงต้มกินอาหารที่สุก จากสภาพเดิมที่เป็นชนเผ่าเร่ร่อน และแล่เนื้อเถือหนังกินอาหารดิบ
ต่อมาจักรพรรดิฮกฮี เป็นองค์ที่ 2 สอนการเลี้ยงสัตว์ สอนทำอวนล่าสัตว์จับปลา และในช่วงของจักรพรรดิฮกฮีนี่เอง ที่ได้เกิดการใช้สัญลักษณ์ของโป๊ยก่วย ที่สัมพันธ์กับธรรมชาติ กับบุคคลและสรรพสิ่งทั้งหลาย คือฟ้า ดิน และคน พอมาถึงจักรพรรดิสิ่งล้ง เทพเจ้าแห่งการเกษตร ก็สอนให้ทำเสียม จอบ ไร่นา จัดให้มีการนัดหมายแลกเปลี่ยนข้าวของกันในเวลาเที่ยงวัน เป็นการริเริ่มการค้าขายแบบแลกเปลี่ยนกัน จักรพรรดิ์สามองค์นี้ชาวจีนนับถือมากเรียกว่า ซำอ้วง เป็นยุคของสามจักรพรรดิ์ (จะสังเกตได้ว่า การเริ่มต้นของประวัติศาสตร์จีนนั้น ก็เริ่มมีโป๊ยก่วยขึ้นมาแล้ว) สัญลักษณ์ของโป๊ยก่วยนั้น ยังปรากฏอยู่ในพระราชวังโบราณและวัดโบราณตราบจนทุก วันนี้
สัญลักษณ์ของโป๊ยก่วยในยุคแรก ๆ นั้น ใช้สัญลักษณ์เส้นยาว 1 ขีดแทนหยาง และขีดสั้น 2 ขีดแทนหยิน ผสมกันเป็นสัญลักษณ์ของธรรมชาติ ระหว่างความสว่าง ความแข็ง เพศชาย และความมืด ความอ่อน เพศหญิง เป็นต้น สองสิ่งนี้ผสมกันหมายถึงชายหญิง หยินหยาง ให้กำเนิดสรรพปรากฏการณ์แห่งโลกทั้งหมด สัญลักษณ์เหล่านี้จะบอกถึงทิศทางต่าง ๆ และยังแทนธาตุทั้ง 5 ด้วยคือน้ำ ไม้ ไฟ ดิน ทอง จากนั้นจึงเกิดการเสี่ยงทาย
การสอนทางด้านปรัชญา เกิดเป็นคัมภีร์ขึ้นในยุคหลัง ๆ แต่เนื่องจากชาวจีนในยุคแรก ๆ นั้น ยังไม่มีการศึกษา จึงถือเอาสัญลักษณ์โป๊ยก่วยนี้เป็นยันต์ มีความสมดุลกลมกลืน ขจัดภัย อันตราย ภูตผีปิศาจ ถือเป็นการศึกษาขึ้นครั้งแรกระหว่างธรรมชาติและการอยู่ด้วยกันด้วยดีของมนุษย์
